Infana Malico

Frato, ĉu vi memoras tiun tagon,
de nia malproksima infaneco,
en kiu ni praktikis fian agon
al la Naturo la plej grava agreso?

Ascendis ni la arbon kiel plago
por preni de la nesto, sen apreco
al panja birdo, kiu, en reago,
defendis siajn idojn kun kareso!...

Ho frato mia!...kiom da rimorso,
mi sentas nun, portante sur la dorso,
la ŝarĝmemoron de la peko pune!...

Ĉar ni havante la birdidojn mane,
ŝtoneton prenis, batis malhumane,
ilian kapon, dum ni ridis kune!...

Caro Irmão, tu te lembras,com certeza,
daquele ato infame praticado,
por nós dois e naquele lindo prado,
afronta feita à propria Natureza?!...

Subimos numa árvore com destreza
para roubar de um pobre passarinho
os filhotes que, dentro do seu ninho,
piavam, enquanto a mãe vinha em defesa.

Levamo-los, porém, sem piedade,
num gesto de fereza e de maldade,
batendo com uma pedra __que tortura!...

Hoje sinto o remorso e a lembrança
daquele ato cruel de uma criança,
que mostra, desde cedo, a alma obscura!...

Tudo Fala!...

Tudo Fala!...
Tudo fala, sim senhor!...
O vento fala, soprando,
as palmeiras dos coqueirais...
e fala fazendo o coro,
a folhagem dos arvoredos!...
Falam as águas sussurando
sobre as pedras do regato...
Falam as ondas gigantescas
do oceano majestoso.
Falam os pássaros cantando,
entre as flores mimosas do campo...
Fala o coração que bate, forte,
no peito dos amantes!...
Falam as estrelas cintilantes,
no fundo negro do firmamento.
Falam a terra e o céu,
também o mar e a floresta...
Tudo fala no imenso universo,
porisso eu quero falar,
falar na língua do meu país,
para ser bem compreendido
por meus conterrâneos querido!...
Mas quero também falar
na Lingua Internacional Esperanto.
falar como Amigo e Irmão,
num plano de perfeita igualdade,
sem distinção de espécie alguma,
nem de raças, nem de credos ou nações!...
Sim, quero falar, quero levar a Mensagem
de Amor Compreensão e Concórdia,
Aos povos do Mundo inteiro!...

Ĉio Parolas...

Jes, Sinjoro, ĉio parolas!...
Parolas la vento, blovante
sur la palmojn kaj foliojn de la arbaro...
Parolas la akvo susurante
sur la ŝtonojn de la Rivero.
Parolas la ondoj kaj ondegoj
de la giganta oceano...
Parolas la birdoj kantantaj,
inter folioj kaj floroj de l´ kamparo!..
Parolas la koro batanta
en la brusto de l´ geamantoj...
Parolas la trembrilaj steloj
sur la nigra fundode l´ firmamento!...
Parolas la Tero,
Parolas la ĉielo,
ĉio parolas en la senfina universo.
Ankaŭ mi volas paroli...
en la lingvo de mia lando,
por esti bone komprenata,
de miaj karaj samlandanoj..
Sed mi volas paroli
en la internacia lingvo Esperanto
Mi volas paroli, ankaŭ,
paroli amike kaj frate,
Egalrajte kun ĉiuj,
sentistinge de la rasoj,
kredoj aŭ nacioj...Mi volas paroli
al la homoj de l´ tuta mondo.

La Vivo...

Al mi la Vivo bone sin proponas,
tion mi diras klare kaj sincere...
Mi sendankemus, se mi neus, vere,
kaj sendankulojn, Vivo ne pardonas.

Se kelkafoje la doloro spronas,
kaj sen feliĉo ploras mi, sufere,
mi tamen kredas nur, ke ĝi leĝere,
forpasos fine kaj denove bonas.

Ĉar la feliĉo estas nur momento,
rapide flugas pli ol fluga vento,
kaj kiel fluga vento ĝi resonas!...

Sed kontemplante brilan la stelaron,
sentime, mi tondrigas ĉi deklaron:
"POR MI LA VIVO VERE TUTE BONAS!..."

A Vida

A Vida para mim tem sido boa...
Isto afirmo sem máscara na face;
ingratidão seria, se o negasse,
e aos ingratos a Vida não perdoa!...

Se o castelo de sonhos esboroa,
não é nada que amedronte ou que ameace!...
Não existe sofrimento que não passe,
nem dor atroz que para sempre doa!...

Felicidade é sonho dum momento,
passa ligeiro como o pensamento,
e como o pensamento alegre voa...

Mas contemplando as luzes do Infinito,
NÃO ME CONTENHO E MANDO-LHE ESTE GRITO:
"A VIDA PARA MIM TEM SIDO BOA"!...